külxan — (Bakı) hamamın ocaqxanası … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
külxan — f. bax: külxən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gülxən — f. bax: külxan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tun — f. 1) hamam ocağı; külxan; 2) təmizlənmiş bağırsaq, iç və s.; 3) uşaqlıq yolu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atəşlik — is. Od yanan yer, od qoyulmağa məxsus yer; odluq, külxan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külxana — <fars.> bax külxan 1 ci mənada. Ata ana sözünə baxmayan külxanada yatar. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyr — <ər.> bax qeyri 3 cü mənada. Edəsən qeyr ilə seyri gülüstan; Xəstə Zakir qala külxan içində. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tulanbar — is. köhn. Hamamda suyu qızdırmaq üçün ocaq; külxan. Yer üzündə ikicə şəhərdə hamamların tulanbarında peyin yandırırlar: bir Naxçıvanda, bir də Təbrizdə. C. M.. // Qazanxana … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xah — <fars.> klas. İstər, istərsə. Təfavüt eyləməz sənsiz mənə, ey sərvi səngin dil; Məkanın xah külxan, xah səhra, xah bağ olsun. Qövsi. Məqsədim şəşəəyi mahi camalındı sənin; Xah məsciddə onu, xah kəlisadə görüm. S. Ə. Ş.. . . Hər qisim dava… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti